1877 Londra Konferansı ve Önemli 6 Maddesi
Twitter'da takip edin Bir e-posta göndermek 1877 Londra Konferansı Nedir?
1877 Londra Konferansı, 23 Aralık 1876 tarihinde düzenlenen İstanbul Konferansı’nda (Tersane Konferansı) istediğini elde edemeyen Rusya’nın General İgnatieff ve Rusya’nın Londra Elçisi olan Şuvaloff ile Osmanlı Hükümeti’nin söz vermiş olduğu yenilik hareketlerini uygulaması için altı büyük devlet arasında bir protokol hazırlanması için yaptığı çalışmaların sonucunda yapılmış olan protokoldür.
İngiltere, Rusya ve Osmanlı Devleti arasında bir savaşın meydana gelmesini istemediğinden ve Avrupa’da barış durumunun devamını istediğinden dolayı Londra Konferansı’nın toplanmasında öncülük yapmıştır.
Londra’da İngiltere, Fransa, Almanya, Avusturya-Macaristan, İtalya ve Rusya bir konferansta bir araya gelerek 31 Mart 1877 tarihinde aşağıda maddeleri veren protokolü hazırlayarak Osmanlı İmparatorluğu’na göndermişlerdir.
1877 Londra Konferansının Amacı Nedir?
23 Aralık 1876 tarihli İstanbul Konferansı ile Rusya’nın hedeflediği savaşın önüne geçilebilmesi için toplanmıştı. Bu konferansın sonunda Avrupalı devletlerin Osmanlı Devleti’nden bağımsızlığına aykırı olacak şekilde isteklerde bulunulmuş ve toplantıdan bir sonuç alınamamıştı.
Rusya, Osmanlı hükümetine daha önce söz vermiş olduğu ıslahatları yapmaya zorlamak için daha önce İstanbul Konferansı’na katılmış olan devletler arasında bir protokol hazırlanması için çalışmalarına devam ediyordu.
İngiltere, Avrupa’daki mevcut düzenin devam etmesi ve diğer beş devletin de Londra’da toplantı yapılmasını kabul ettikleri için, Osmanlı Devleti’nin Hristiyan halk için söz vermiş olduğu yenilikleri yerine getirmesi ve barışın devamının sağlanması amacıyla toplantı yapılmasını kabul etmiştir.
1877 Londra Konferansına Hangi Devletler Katılmıştır?
31 Mart 1877 tarihinde, İngiltere’nin Londra şehrinde toplanan ve Osmanlı Devleti’nin çağırılmadığı 1877 Londra Konferansına katılan Avrupalı devletler:
- İngiltere
- Fransa
- Almanya
- Avusturya-Macaristan
- İtalya
- Rusya
Osmanlı Devleti’nin çağrılmadığı toplantının sonunda alınan kararlar, Osmanlı hükümetine gönderilmiştir.
1877 Londra Konferansı İstanbul’da tepki ile karşılanmıştır. Hükümet bu belgenin düzenlenme ve imza altına alınma şeklinin Paris antlaşması hükümlerine göre aykırı bulunduğunu belirmiş ve kendilerinin görüşmelerin dışında bırakılmasının tamir edilemez bir hata olduğunu açıklamıştır.
1877 Londra Konferansında Alınan Kararlar Nelerdir?
Londra Protokolüne katılan altı devlet almış oldukları kararları toplantı sonunda açıklamışlardır. Bu alınan kararlar göre;
- Bu toplantıdan önce İstanbul Konferansı’na katılan devletler, Osmanlı Devleti’nin hakimiyeti altında yaşayan Hristiyan vatandaşların haklarını iyileştiren yenileşme hareketlerinin yapılması gerektiğini belirtmişlerdir.
- İstanbul hükümetinin, kendi iradesi ile Bosna ve Hersek ile Bulgaristan için daha önceden kabul etmiş olduğu yenilik hareketlerinin uygulanmasını görmek istediklerini söylemişler.
- Osmanlı Devleti ile Sırbistan arasında daha önce yapılmış olan barışı tanıdıklarını, böyle bir barışın lehinde sınır düzeltilmesi yapılmasını belirtmişler.
- Toplantıya katılan devletler, Sırbistan ile yapılan ve Karadağ ile yapılacak barışı kalıcı olan barışa atılmış bir adım olarak değerlendirmektedirler.
- Osmanlı ordusunun, savaş sebebi ile teyakkuza geçirdiği askeri birliklerini dağıtmasını ve güvenliğin sağlanması amacıyla küçük bir askeri birlik bırakmasını talep etmişlerdir.
- Osmanlı hükümetinin yapılacak ıslahatların, İstanbul’daki elçileri aracılığı ile kontrol edileceğini protokole kaydetmişlerdir.
İngiltere Başvekili, bu konferansı bir şarta bağlı olarak imzalamış bulunmakta idi. Bu şart, Avrupa barışının korunması ve Osmanlı devleti ile Rusya’nın askerlerini dağıtmalarından ibaretti. Bu hususa uyulmadığı takdirde, İngiltere Londra Konferansını hükümsüz olarak kabul edeceğini bildirmiştir.
Rusya ise askeri birliklerini dağıtmak için Petersburg’a bir Osmanlı Elçisinin gönderilmesini şart koyduktan sonra Balkanlarda, Bulgar ayaklanmasına benzer hareketler meydana geldiği takdirde askeri birliklerini dağıtmayı geciktireceğini bir bildiri ile belirtmiştir.
1877 Londra Konferansının Sonuçları Nedir?
1877 Londra Konferansı, Osmanlı hükümetinde tepki ile karşılanmış ve bu protokolün imza altına alınma şeklinin Paris antlaşması hükümlerine aykırı olduğu bildirilmiştir.
Protokolde yer alan maddelerin de Kanuni Esasi ile bağdaşmadığı açıklanmıştır. Osmanlı Parlementosu, kendileri için ıslahat yapılması talep edilen eyaletlerin Hristiyan vekillerini de içine aldığı için artık Avrupa devletlerinin Hristiyanlar lehinde herhangi bir müdahalesinin hukuki temelinin yok olduğunu açıklamıştır.
Osmanlı Devletinde bulunan yabancı devletlerin elçilerinin ve konsoloslarının ıslahat hareketlerini kontrol ve denetlemeye kalkmalarını ise devletler hukuku ilkelerine aykırı olduğu belirtilmiştir.
Rus devletinin askeri birliklerini terhis etmedikleri halde Osmanlı devletinden askerlerini terhis etmesi istemek asla yerine getirilmeyecek bir şart olarak görülmüştür. Rusya’nın Balkanlar’da kolaylıkla çıkabilecek isyan sonucundan faydalanmak sureti ile Osmanlı eyaletlerini işgal etmesi mümkün olacaktı.
Bakanlar Kurulunda yapılan özel bir toplantı sonucunda, Londra Konferansının red edilmesi kararlaştırıldı. Bakanlar Kurulu tarafınca düzenlenen red yazısı Meclisi Mebusanda ve Meclisi Âyan’da da görüşülerek aynen kabul edildi.
12 Nisan 1877’de düzenlenen ayrıntılı bir nota ile toplantıya katılan devletlere Londra Konferansı’nın kabul edilmediği bildirildi. Bu protokolün kabul edilmemesi çok uzun zamandır işaretleri ortaya çıkmış olan Osmanlı- Rus savaşının gerçekleşme sebebini de oluşturmuştur.
Bu Yazılarımada Göz Atmak İster Misiniz?
- Musul Sorunu: Lozan Antlaşmasının En Büyük Pürüzü
- 1924 Anayasası: Barış ve Kalkınma Dönemi
- Sivas Kongresi Hakkında Bilmeniz Gereken Her Şey
- 9 Adımda Halifeliğin Kaldırılması Ve İlginç Detaylar
- İzmir Suikastı: Atatürk’e Kurulan Tuzak
KAYNAKÇA
Twitter'da takip edin Bir e-posta göndermek 
